We zien ze weer op de markt en in de supermarkten, de Japanse mispels, het fruit dat zijn centrum heeft in Callosa d’En Sarrià en Altea. De Japanse mispel werd in Spanje ingevoerd door zeevaarders en vond in het gewest Marina Baixa een ideaal klimaat. Ze zijn ondertussen bekend in heel Europa.
De officiële Nederlandse benaming is loquat, maar die wordt zelden gebruikt. De loquat (Eriobotrya japonica), Japanse (wol)mispel of neffel is een vrucht uit de rozenfamilie. De plant staat in het Spaans bekend als nísperero del Japón en de vrucht als níspero japonés. In Turkije worden ze Yeni Dünya, wat “Nieuwe Wereld” betekent, of Maltese pruimen genoemd. In Turkije worden deze vruchten als vers fruit gegeten, maar ook in een klein aantal kebabgerechten verwerkt. In Nederland zijn ze vaak alleen in Turkse groentewinkels verkrijgbaar.
Het is een groenblijvende, 5-10 m hoge boom met een ronde kroon en een korte stam. Jonge takken zijn wollig behaard.
De eivormige, oranje vrucht is 3-8 × 2-5 cm groot. Onder de oranje schil zit het zeer sappige, aromatische, zoetzure vruchtvlees, wat enigszins doet denken aan abrikoos. De vrucht bevat één tot tien (meestal twee tot vijf) tot 2 cm grote, ovale, afgeplatte, bruine zaden. De vruchten kunnen uit de hand gegeten worden of worden verwerkt tot fruitsalades, vruchtensappen, compote, consumptie-ijs en jam. Ook worden de vruchten onder andere in China en Taiwan ingeblikt. De vrucht wordt hier vanuit het zuiden van Europa en Noord-Afrika op de markt aangeboden, maar vaak onder de foutieve benaming mispel, wat de vrucht is van Mespilus germanica, een verwante soort.
De loquat kan ook in het Nederlandse en Belgische gematigd zeeklimaat overleven, maar geopende bloemen zijn gevoelig voor vorst. Op milde plaatsen kan men vruchten verkrijgen als men de bloemen herhaalde malen met een penseel over en weer bestuift. De vruchten zijn al in het voorjaar rijp. Het gewas laat zich uitstekend zaaien, want uit bijna elke pit ontspruit een plant, maar voor een rijke oogst en grote vruchten kan men beter een vegetatief vermeerderde fruitselectie aanplanten.
Wie door de streek rijdt, bijvoorbeeld van Altea naar Callosa, ziet die massa met gaas overdekte tenten, die de mispelplantages beschermen. Vanaf een hoogte, bijvoorbeeld vanaf het oude kerkhof van Polop of het kruis van La Nucía, maar beslist vanaf de sierra de Bernia, krijgt een idee van de uitgestrektheid van de plantages rond Callosa. Vanaf een hoogte lijken het wel parkeerterreinen. Loquats kunnen niet lang bewaard worden en de tijd dat we ze kunnen eten is dan ook heel beperkt. Profiteer er van om ze te proeven. Er zijn zoete en zoetzure mispels en men kan ze kopen bij de Cooperativa in Callosa, bij het binnenrijden van de stad vanuit Altea.
