De romeinse vindplaats “De baden van de koningin” van Calpe is steeds een bevoorrechte enclave geweest aan de kust. De zee en het zout vormde de basis en het middel van bestaan van de vroegere kolonies en gaf de gelegenheid om commerciële handel , waarvan nog steeds diverse getuigenissen.
Door deze activiteiten ontstond een kleine bevolking die hun huizen op de kustduinen bouwden en alzo een selectieve en gevarieerde urbanisatie creëerden..
Na verloop van tijd, en na eeuwen van vergetelheid, gaf de volksverbeelding een naam aan deze erfenis en werd deze plaats “ De baden van de moorse koningin”, genoemd,dit door de situering ervan. Als we daar nog de geheime gangen met afwatering aan toevoegen is het verhaal volledig : dit waren de tunnels die je tot een geheim paleis leidde en langs waar de “moorse koningin” naar haar baden aan de kust ging . Ook dit volksgeloof maakt een belangrijk deel uit van de culturele erfenis van deze vindplaats.
De vindplaats de “Baden van de koningin” bestaat uit 3 delen:
1. Romeinse periode
De romeinse vindplaats “Baños de la Reina” enclave aan de kust valt op door het prachtig architectonisch ontwerp en haar mozaïek, en is in haar soort één van de belangrijkste samenstellingen van het hele spaans- romeinse gebied. Desondanks men tot heden slechts 25 % van het gebied heeft opgegraven, is dit voldoende om de grootte van deze romeinse villae (stad) te ontwaren, die reeds 2000 jaar geleden bedeeld was met alle soorten luxe. De uitgegraven waterbekken in de rotskust die voor de versheid van de vis dienden gaven de naam aan deze enclave die tot op heden nog steeds gebruikt wordt.
Gedurende de 1ste en de 2de eeuw na Chr. werden de eerste huizen gebouwd, een klein thermaal bad, bekend als “termas de la Muntanyeta”, en een industrieel gebied waar in de rotsen een waterrad uitgegraven werd dat voor drinkwater zorgde. Op het einde van de 3de eeuw bouwde men een weelderige villa met een ronde patio met een privé thermaal. Uiteindelijk, in de 5de en 6de eeuw, werd deze plaats belangrijk voor de scheepvaart. Er zijn sporen die duiden op een christelijke cultuur door resten van een kleine kerk met een doopvont, een Grieks kruis en een aanpalende begraafplaats.
2. Het Thermaalcomplex van Muntanyeta
Tijdens de bouwwerkzaamheden in 1993 langs de kust ontdekte men de resten van dit klein thermaal complex met een oppervlakte van 500 m² , momenteel gekend als “las Termas de la Muntanyeta”.
Tussen de gevonden elementen tijdens de opgravingen, vond men verschillende waterbekkens zoals een zwembekken voor koud water (frigidarium) bereikbaar via drie treden. Ook waren er diverse ovens die de temperatuur regelden in de warme (caldarium) en in de lauwe zalen (tepidarium). Het verwarmingssysteem werd ontwikkeld door romeinse ingenieurs en was gebaseerd op verhoogde vloeren opgeheven op kolommen van steen (pilae) en muren met luchtkamers gebouwd met de hulp van keramische buizen (tubuli) die de warmtecirculatie vergemakkelijkten door de verschillende kamers en ze zo warm hielden.
Verbonden met deze ruimten bevond er zich een kamer met vloertegels in visgraad vorm (opus spicatum), ook vond men diverse andere complementaire zalen die voor tijdverdrijf dienden en rijkelijk met grijze marmer uit Algerije bekleed waren.
3. De romeinse tuinen van de Banys de la Reina
Het bestaan van enkele grote waterbassins in de zee, uitgehouwen in de zandrotsen bekend als “pedra tosca”, en in de volksmond “Banos de la Reina mora” genoemd zijn voor deze naam van deze archeologische enclave verantwoordelijk.
Het complex, uitgegraven aan deze kust, is gevormd door een grote rechthoekige depot van totaal 165 m². Het binnengedeelte was door muren van natuursteen onderverdeeld, om plaats te geven aan 6 waterbekkens die met een opening met elkaar verbonden waren. De ingang van het zeewater verliep via 4 kanalen die ook uitgegraven zijn en die de circulatie tussen alle waterbekkens toelieten. Deze kanalen kon men sluiten door sluisdeuren, wat de stroom van water en ook het stilstaan van het water regelde en zo het ontsnappen van de vis uitsloot.
Als deze kwekerijen of piscinae verwant zijn met het kweken van levende vis, kan men het mogelijk gebruik als watertuin ervan niet uitsluiten, dit in observatie van de schoonheid van de zee, eveneens zoals andere hoog keizerlijke villa’s van de Tyrrheense zee, waar deze installaties van kostbare constructie en duurzaam onderhoud eveneens een voorbeeld van macht en prestige van de bezitter vormde.
De bezoeken gebeuren op
13 april, 27 april, 11 mei, 25 mei, 8 juni, 22 juni, 23 december
Men dient zich in te schrijven bij Tourist Info Info uit ‘Ontdek Calp’.
