De sierra de Cortina is een voor de meerderheid van onze wandelaars een zo goed als onbekende berg, hoewel hij duidelijk te zien is vanaf de kuststreek rond Benidorm. Tegen de flank van die berg ligt het themapark Terra Mítica, in groot aangeduid met reusachtige letters.
De berg is niet zo hoog, maximum 530 meter, maar omdat hij dicht tegen de kust ligt, hebben we vanaf de kam toch mooie uitzichten. Het is helemaal niet moeilijk om deze tocht te maken.
Het begin van de tocht ligt langs een smalle afslag van de CV-.758 van Benidorm naar Finestrat. Hier vinden we het pad dat de berg opgaat en we kunnen ons niet vergissen. We volgen gewoon in de richting van een klein huisje bij een antenne, van ver goed zichtbaar. Als we op de kam komen (1) kunnen we eerst naar links, naar de noordelijke top, het dichtst bij ons. Het pad er naar toe is overduidelijk.
We zien hier de markeringen van een GR, een wandelweg van ‘Gran Recorrido’ (Lange afstand) in rood en wit, maar we kwamen niet te weten van welke route deze markeringen deel uitmaken. Er lopen door de provincie Alicante mar weinig lange afstandspaden. We kennen de GR-7, (de Europese E-4) langs de sierra de Mariola en de GR-330, maar deze berg komt niet in die trajecten voor.
We lopen nu over de kam naar de noordelijke top en dat gaat wel even de hoogte in, maar nooit echt steil en voor iedereen haalbaar. Vanaf de noordelijke top (2) hebben we een mooi uitzicht op de omliggende bergketens, zoals de Sierra de Bernia, Serra Gelada, Ponoig en Puig Campana, en we zien de hele skyline van Benidorm.
Op deze top heeft men dan ook een uitzichtpunt gebouwd in de richting van Benidorm. Normaal staat op een bergtop zo’n wit paaltje voor de luchtfotografie, maar heel uitzonderlijk staan er hier twee op slechts enkele meter van elkaar.
Aan onze voeten ligt Terra Mítica en als het park open is kunnen we tot hier het lawaai en de kreten horen.
We moeten nu nog naar de andere top, maar dat vormt geen enkel probleem wat oriëntatie betreft, want een breed pad loopt over de hele lengte van de sierra, van de ene top naar de andere.
We zien het steeds voor ons en het toont ons duidelijk de weg die we moeten volgen.
Het is een constant klimmen en dalen, maar nooit steil. De enige moeilijkheid – als we het zo kunnen noemen – is de ondergrond, want die is heel rotsachtig met veel losse steentjes, waardoor schoeisel met stevige zolen onmisbaar is.
Een keer op de zuidelijke top (3) hebben we een mooi uitzicht naar Villajoyosa en de sierra de Orxeta, die we op een andere keer gaan beklimmen. Ook hier vinden we het witte paaltje. Dit is de hoogste top van der sierra der Cortina. We zijn hier op 530 meter boven zeeniveau. We moeten nu dezelfde weg terug, al zien we hier en daar wel een binnenpaadje dat de terugweg korter kan maken.
