De Sierra de la Carrasca scheidt Vall d’Ebo in het noorden van de Vall de Laguar.
Het is een bergketen die helaas weinig begroeid is, de bomen zijn er schaars, maar vanaf die hoogte heeft men wel mooie uitzichten, vooral op de barranco de l’Infern, die enorme kloof die zo populair is bij alpinisten.
Om deze tocht te maken moeten we wel oplettend zijn, want er zijn geen officiële aanwijzingen en de meeste paden worden aangeduid door steenhoopjes. Bovendien is de ondergrond vaak moeilijk en is de tocht vrij lang, namelijk zes uur voor een afstand van iets meer dan veertien kilometer en met een totaal niveauverschil van 750 meter.
We beginnen de tocht in het dorpje Vall d’Ebo. De gemakkelijkste weg hier naar toe is langs Pego. Vanuit Orba is de weg aangeduid net voordat we Pego inrijden, vanuit Ondara moeten we Pego doorrijden. Er is nog een andere mogelijkheid, namelijk de weg naar Castell de Castells en dan naar Petracos. Deze weg blijven we volgen tot in Vall d’Ebo.
Onze tocht beginnen we bij de brug Pont de la Cova, de brug over de rivier Girona van de rijweg CV-712 bij het dorp, waar de barrancos van Benissit en Cocons samenkomen. Hier is plaats voor enkele auto’s en staan er enkele informatieborden met wandelingen in de streek en de bestijging naar Avencó. De bestijging van de sierra de la Carrasca staat niet aangeduid, maar die begint met de route te volgen naar de Avencó.
Vanaf de brug Pont de la Cova verlaten we de CV-712 en lopen naar boven langs de Carrer del Calvari. Er is een kruising, maar de cipressen wijzen ons de weg. Na 700 meter en net voordat we een kleine kapel bereiken, nemen we een weg naar rechts en volgen enkele meter de barranco. Daarna stijgen we langs een weg langs de andere kant van de bedding. We komen dan bij een weg die af en toe door paden verkort wordt en die ons bij de corral del Roig brengt. De juiste weg wordt aangewezen door steenhoopjes, dus is het wel goed opletten.
Na een weinig vermoeiende klim en een binnenpaadje over een oud terras met olijfbomen, komen we op de weg van de corral del Roig. We passeren een autowrak en 300 meter verder zien we rechts het pad dat omhoog loopt, aangeduid met enkele steenhoopjes. We kunnen hier eventueel ook komen over de geasfalteerde weg van Pla de la Corona, dus vanuit Pla de Petracos. Het is de weg die we aangeduid zien op het informatiebord aan de rand van het dorp en naar de Avencó wijst.
Vanaf hier wordt het wellicht een beetje gecompliceerder. Het pad stijgt in diagonaal in oostelijke richting langs de schaduwkant van de berg en loopt de barranco de Sastre in. Na een pad in zigzag door de barranco komen we op de hoogte van de berg, dicht bij de heuvel van Morall. Vanaf hier hebben we al een mooi uitzicht op de barranco de l’Infern, Vall de Laguar, de Cavall Vert en de omgeving rond de route PR-CV-147, maar vanaf een andere optiek.
Na een uur bereiken we de Avencó, een verticale grot langs de oostkant van de berg en kijken we neer op de barranco de l’Infern. Er zijn drie ingangen tot deze grot, die alleen maar toegankelijk is met touwen. Het loont dus niet de moeite om die 100 meter af te dalen en een blik te werpen in die ‘put’, want het is steil en we moeten daarna terug naar boven.
De bestijging van de sierra de la Carrasca vanaf El Morrall is relatief eenvoudig. We moeten gewoon de kam volgen in zuidwestelijke richting. Er is een vrij duidelijk pad, hier en daar aangeduid met steenhoopjes, maar omdat er geen noemenswaardige hindernissen zijn is het bijna onmogelijk om zich te vergissen. Stijgend en dalend over lagere heuvels, met steeds een optimaal uitzicht, bereikt men de hoogste top.
Die ‘top’ is feitelijk een verzameling van heuveltjes, waarbij de twee hoogste duidelijk merkbaar zijn: de Penya dels Hedrerets en de Penya Blanca de la Mallada de la Figuera. Dicht bij de tweede, langs de zonnekant, vinden we een sneeuwput en een kleine ruïne, waar de arbeiders onderdak vonden. Vanaf hier werpen we ook een mooie blik op de Vall de Laguar.
Er is onderweg ook een pad dat aansluit bij het pad naar Juvees de Dalt, waar de PR-CV.147 passeert, de grote rondweg van de 6000 treden vanuit Vall de Laguar, maar deze aansluiting is niet aangeduid. We raden u dit echter niet aan, want het pad is hier en daar vrij onduidelijk en brengt ons vanaf de Juvees de Dalt niet terug naar Vall d’Ebo. De terugweg verloopt over hetzelfde traject.
