Diverse beverratten werden afgelopen week opgemerkt in een irrigatiekanaal, afgeleid van de rivier Segura, op het grondgebied van Orihuela. Alles wijst er op dat de dieren zijn uitgezet door mensen die ze als huisdier hadden gehouden. De beverrat is afkomstig uit Zuid-Amerika, maar werd in andere delen van de wereld ingevoerd vanwege de pels. De beverrat is vrij groot en kan een halve meter lang worden.
De rat brengt veel schade toe aan de waterplanten en omdat ze zich snel voortplanten heeft men de leden van Seprona, de afdeling van de Guardia Civil voor Leefmilieu, opdracht gegeven de kolonie op te sporen.
De beverrat (Myocastor coypus) is een zwaar gebouwd knaagdier met een brede hoekige kop. Hij is in de 20ste eeuw uit Zuid-Amerika ingevoerd voor de bontkwekerij, en sindsdien hebben ontsnapte of losgelaten exemplaren zich in het wild kunnen voortplanten. De beverrat leeft in gebieden met water, zowel stromend als stilstaand, en met een rijke oevervegetatie.
De beverrat is een zwaar gebouwd knaagdier met een brede hoekige kop. Zijn vacht bestaat van nature uit een glanzend bruine tot geelbruine bovenvacht en een grijze ondervacht. De buik is wat lichter van kleur. In fokkerijen werd gepoogd de lichtere buik weg te kweken en werden kleuren geselecteerd (mokkabruin, pikzwart, geelbruin e.d.), zodat er nu ook andere kleurvariaties zijn.
De voorpoten hebben klauwen en tussen de tenen op de achterpoten heeft een beverrat zwemvliezen tussen de 4 binnenste tenen. Zowel de voorvoet als de achtervoet heeft vijf tenen. De beverrat heeft duidelijk zichtbare snijtanden die oranje van kleur zijn; bij mannetjes donkeroranje en bij vrouwtjes geeloranje.
De beverrat is een exoot en werd en wordt in het wild gevangen of gefokt voor zijn pels, die in kleding wordt verwerkt. Hij wordt ook wel moerasbever genoemd. In 1970 werden in het noorden van Spanje beverratten gesignaleerd, waarschijnlijk ontsnapt uit fokkerijen in Zuid Frankrijk. Andere dieren, ook ontsnapt uit fokkerijen, vestigden kolonies in Catalonië. Maar de nabij Orihuela opgemerkte exemplaren werden daar duidelijk ter plaatse los gelaten.
Indien niet snel wordt ingegrepen zouden de beverratten in tien jaar tijd de hele loop van de rivier Segura kunnen bevolken.
