In de Comunidad Valenciana (provincies Castellón, Valencia en Alicante) wordt ieder jaar op 9 oktober de Día de la Comunidad Valenciana gevierd. Dit om te gedenken dat op die dag in 1238 koning Jaume I van Aragón zijn intrede deed in de stad Valencia, nadat die enkele dagen daarvoor door de christelijke legers veroverd werd op de moren. Het had ook tot gevolg dat later het koninkrijk Valencia werd uitgeroepen, weliswaar onder het gezag van het koninkrijk Aragón.
Op 9 oktober en de dagen ervoor worden er veel activiteiten georganiseerd in alle steden en dorpen van de regio Valencia. Zo zijn er processies waarin de autoriteiten meelopen, zijn er middeleeuwse markten, optredens en op de dag zelf vuurwerk, maar het accent ligt altijd op de plaatselijke tradities en cultuur, vooral de eigen Valenciaanse muziek en volksdansen. Het is in de hoofdstad Valencia dat op 9 oktober de Valenciaanse vlag ‘senyera’ van het gemeentehuis, waar de vlag bewaard wordt, tot aan de kathedraal gedragen wordt. Tijdens de optocht wordt een halte gehouden bij het standbeeld van koning Jaume I om bloemen te leggen.
De avond voor de feestdag zelf vindt er in het Turia Park in Valencia om middernacht een spectaculair vuurwerk plaats. Jaume I heeft als bijnaam ‘El Conquistador’ (de veroveraar). Hij was niet alleen koning van Aragón maar ook graaf van Barcelona, heer van Montpellier en koning van Mallorca. Hij veroverde met zijn leger de Balearen en na de verovering van Valencia zette hij zijn zegetocht verder langs de Spaanse oostkust, tot Murcia.
De Reconquista, de herovering van het land door de christenen op de moren, gebeurde dus door twee koninkrijken: Castilië en Aragón en die twee legers stonden ten slotte tegenover elkaar in het binnenland en het zuiden van de provincie Alicante. Ze hadden ieder hun eigen gebied veroverd.
Nadat de moren uit het land waren gezet, werden die gebieden herbevolkt door mensen uit Castilië enerzijds en door mensen uit Aragón, Catalonië en de Balearen anderzijds. Die spraken natuurlijk ieder hun eigen taal en zo is dat gebleven, zodat bijvoorbeeld twee buursteden, Elda en Petrer, ieder hun eigen taal hebben: Castilaans in Elda, Valenciaans in Petrer. Ondertussen heeft de toename van de bevolking een vermenging tot gevolg gehad, zodat op vele plaatsen de twee talen worden gesproken.
Bron: Costa Blanca Nieuws
