Halloween wordt steeds intenser gevierd in deze streken. In de provincie Alicante zijn er enkele plaatsen die daar heel erg geschikt voor zijn, omdat daar al vele verschijningen werden waargenomen. Daar zal men nu nachtelijke routes organiseren.
Er is daar het oude hotel en ziekenhuis voor tuberculosekinderen in Aigües, dat in de jaren ’60 zijn deuren sloot maar sindsdien al vaak werd bezocht door ‘specialisten’ omdat er geesten werden gezien. Met infrarode camera’s en bandopnemers werd het gebouw al van onder tot boven aan een onderzoek onderworpen. Men heeft nog geen enkele spook kunnen vastleggen, maar iedereen is er van overtuigd dat die er wel zijn.
Het oude kuuroord van Aigües is een architectonisch complex dat in de negentiende eeuw werd gebouwd en oorspronkelijk het «Hotel Miramar Estación de Invierno» was, een luxe verblijf dat door de eigenaar en promotor, de graaf van Casa Rojas en markies van Den Bosch werd opgezet om het geneeskrachtige water van de bronnen te gebruiken en rijke klanten aan te trekken, die hier een luxeleventje leidden, waarvoor ze uiteraard veel geld dienden te betalen.
Het gebouw werd opgetrokken bij de oude thermale bronnen die door de Romeinen al als geneeskrachtig werden beschouwd. Het bestond uit een centraal gebouw met hotel, waarin ook een casino, en omringd door vele andere kleinere gebouwen, plantsoenen en paviljoenen, wandellanen, twee kapellen, een zwembad, een bakkerij, een boerderij, vele rotondes en banken… waarvan de meeste verdwenen in de twintigste eeuw. De Spaanse koning bracht een bezoek en werd als een mogelijke gast beschouwd, maar de Burgeroorlog maakte een einde aan het hotel. Na de oorlog trachtte men hier een sanatorium in te richten voor kinderen met tuberculose.
De geschiedenis van het complex is uitstekend gedocumenteerd en men vindt de namen van de eigenaars van de bronnen vanaf de Romeinen tot de moren. Die laatsten kregen het definitieve eigendom in de vijftiende eeuw, maar in 1596 werd de stad Alicante eigenaar, tot 1816.
Het enige gebouw dat nog overeind blijft, maar flink geteisterd door de tijd en plundering, werd opgetrokken in 1816 door de ingenieur en architect Pedro García Faria, terwijl de graaf van Casa Rojas de terreinen liet verfraaien met kleinere gebouwen, zwembad en paviljoenen.
Daarna begon een conflict tussen de openbare administratie en de familie van de graaf, die hem tenslotte als rechtmatige eigenaar erkende.
In 1865 begon de bouw van het Hotel Miramar en een kuuroord en de schittering duurde tot 1930. Men vertelt dat de markies van Bosch het gebouw verloor bij een partij poker.
In 1936 kocht de staat het gebouw en bracht er een ziekenhuis voor kinderen met tuberculose in onder. Maar na de Burgeroorlog was die ziekte uitgeroeid. In 1973 bracht het Nationaal Patronaat Antituberculose een project op gang om het gebouw te restaureren en een doel te geven, maar alles bleef op papier.
In 1989 kocht het bedrijf Prognosis het complex met het doel het te restaureren en in 1993 tekende dit bedrijf een overeenkomst om een project te ontwikkelen met twee hotels en een kuuroord. Na tal van rechtzaken tussen het bedrijf en het gemeentebestuur van Aigües werd het gebouw aangekocht door Valentín Botella, voorzitter van de voetbalploeg Hércules uit Alicante. Maar ook die deed er niets mee.
Het hotel Miramar had op de begane grond de baden, zwembaden en sauna’s. Op de eerste etage vond men de bibliotheek, eetzaal en casino. De tweede en derde etage waren bestemd voor de kamers.
De tijd en plunderingen hielden lelijk huis in het gebouw, maar de laatste dertig jaar werd er heel veel onderzoek gedaan naar paranormale verschijnselen en trok onderzoekers uit heel Europa aan, die hoopten hier de bewijzen te vinden dat geesten en spoken inderdaad bestaan.
In 2005 werd het gebouw afgesloten met een hek om te veel bezoek te vermijden en men hoopt nog steeds dat er iemand zal opdagen die overgaat tot het restaureren en een bestemming geven, want het complex ligt in een mooi natuurgebied.
Men zegt dat onder de grond vele tunnels lopen die werden gegraven tijdens de Burgroorlog en dat een van die tunnels zelfs tot in Campello leidde en uitkwam in de Grot van de Wolf.
Ondertussen gebeurt er niets en staat alles verder te verkommeren, want zo te zien zijn de geesten niet in staat om het gebouw van verder verval te behoeden.
Bron: Hugo Renaerts.
