Sinds enkele maanden is Clémentine Fauconnier de nieuwe consul van België te Alicante. Na gestationeerd geweest te zijn in verre bestemmingen zoals Nigeria, China en Panama koos ze deze keer voor een dichtere bestemming. We zochten haar op en schotelden haar deze vragen voor.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Kan u zich even voorstellen?
Ik kom oorspronkelijk uit de Borinage, in de regio Bergen, maar onze familie woont nu in Vlaanderen, vlakbij Edingen.
Ik kwam als gezin aan in Alicante, met mijn man, Nederlander, en onze 2 kinderen van 5 en 7 jaar. Voorheen was ik gestationeerd in Nigeria, China (Beijing) en na een periode in Brussel waar ik werkte aan de regio van de Grote Meren en de Sahel, komen we nu uit Panama.
U hebt dus al een ruime ervaring in het buitenland. Stond Alicante hoog op uw verlanglijstje?
Ja, naeenaantaljarenver van België en Europa tehebbendoorgebracht, wilden we dichterbijkomen en Spanje ontdekken, een land waar we eigenlijk heel weinig van weten.
U spreekt Spaans. Hebt u reeds op een Spaanstalige bestemming gewerkt?
Ja, er was geen andere keuze dan Spaans te leren bij aankomst in Panama.😊
Kunt u even uitleggen waaruit het takenpakket van een consul bestaat?
Laten we zeggen dat we de functie in 3 hoofdtaken kunnen verdelen; de eerste is de dienst voor Belgen die bij het consulaat ingeschreven zijn. Wij vervullen de rol van «gemeente van de Belgen» in Alicante voor bij ons geregistreerde burgers (identiteitskaarten, paspoorten, certificaten maar ook hulp en repatriëring indien nodig). Het tweede pakket is dat van het beheer van het consulaat als zodanig, financieel, personeelszaken, gebouwenbeheer, enz. En tenslotte is het derde pakket dat van de contacten met de lokale autoriteiten, het consulaire orgaan en de verschillende verenigingen.
Klopt het dat u ook als Ambassadeur aan de slag kan? Wat spreekt u het meeste aan: consul of ambassadeur?
Jazeker, voor mijn eerste twee functies heb ik functies van politieke en economische aard uitgeoefend in Nigeria en China en daarna in Brussel.Pas in Panama begon ik aan consulaire dossiers te werken.
Elke functie is zeer verschillend en zeer complementair, waarbij de functie van ambassadeur een beetje het hoogtepunt van een carrière is. Maar alles hangt af van het profiel en de ambities van elke persoon. Ook dit zijn keuzes die vaak als gezin worden gemaakt.
Ik begon mijn carrière als diplomaat op 23-jarige leeftijd, dus ik maakte liever van de gelegenheid gebruik om vertrouwd te raken met de verschillende aspecten van onze carrière.Alles op zijn tijd.
Wat hoopt u zoal te verwezenlijken tijdens uw periode van 4 jaar in Alicante?
Bovenal wil ik de Belgen die bij ons ingeschreven en doorreizen zo goed mogelijk van dienst zijn. Dit alles zal niet mogelijk zijn zonder het efficiënte werk van het hele consulaire team. Het aantal Belgen dat in Alicante is geregistreerd, neemt voortdurend toe en we moeten onszelf voortdurend reorganiseren om onze landgenoten een kwaliteitsvolle dienstverlening te kunnen blijven bieden.
Wat is uw eerste ervaring om samen te werken met de Spaanse autoriteiten?
Onze Spaanse collega’s zijn over het algemeen warme en beschikbare mensen.
Hoe ziet het leven buiten de diplomatie er voor u uit? Wat doet u in uw vrije tijd?
Ik hou natuurlijk veel van reizen, maar ik hou ook van sport in het algemeen, in het bijzonder van basketbal, dat ik een aantal jaren speelde, en van astronomie.
Wat spreekt u het meeste aan in Spanje: cultuur of gastronomie?
Gastronomie😊
Bent u al eerder in contact gekomen met Vlamingen in de Wereld (VIW) in het buitenland?
Nooit direct, nee.
Hoe belangrijk vindt u het bestaan van VIW voor de uitgeweken Vlamingen?
Ik denk dat het een geluk is om te kunnen profiteren van de ondersteuning, het advies, de contacten en de evenementen die VIW biedt, vooral als je ver van thuis bent. Emigratie, of het nu naar een land dichtbij of ver van België is, is niet altijd gemakkelijk. Het bestaan van structuren als VIW is belangrijk en geruststellend.
Wat denkt u over de kiesplicht voor de Belgen in het buitenland?
In de meeste democratische landen is het stemrecht niet verplicht. Deze landen kennen vaak zeer hoge onthoudingspercentages. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar Frankrijk.
Mensen dwingen om te stemmen is een manier om te voorkomen dat ze zichzelf uitsluiten van de democratie.
Dit alles is natuurlijk onderwerp van discussie en hoewel ik soms begrip heb voor de Belgen die al jaren in Spanje wonen en die geen of bijna geen banden meer hebben met België, is het ook belangrijk om in gedachten te houden dat leven in een democratische samenleving waar u vrijelijk uw mening kunt uiten, is een kans die veel mensen over de hele wereld graag zouden willen hebben. Wij vergeten het gemakkelijk.
Maar onze democratieën hebben de afgelopen jaren moeilijke tijden doorgemaakt en worden in twijfel getrokken. Het is belangrijker dan ooit om ze te verdedigen, om te eren waar onze ouderen voor hebben gevochten en voor de toekomst van onze kinderen. Het is een burgerdaad.
Hebt u een boodschap voor de talrijke Vlamingen aan de Costa Blanca?
Geniet van de zon van Spanje, zijn gastronomie, zijn cultuur, maar… vergeet niet om u in te schrijven bij het consulaat voor degenen onder u die hier permanent verblijven en om in orde te zijn met de Spaanse autoriteiten (sociale zekerheid, rijbewijs, erfenis bij overlijden, enz.). Het is belangrijk om in het nu te leven, maar het is net zo belangrijk om te organiseren wat er daarna gebeurt bij een ziekenhuisopname, overlijden, etc. Het consulaat probeert u altijd zoveel mogelijk te ondersteunen, maar dit heeft soms ook zijn grenzen, de rust ligt in jouw handen.
