Nu de vakantieperiode is aangebroken zitten de stranden vol, maar ook in het water is het vrij druk. Soms hoort men over kwallenplagen en inderdaad duiken die vervelende beestjes af en toe op. Maar de laatste dagen worden de stranden langs de Costa Blanca ook druk bezocht door beestjes die in wetenschappelijke kringen bekend staan als salpidae.
Het zijn vreemde schepselen. De soorten uit de familie komen voor in zowel tropische, gematigde als koude wateren. De meeste soorten komen voor in de Zuidelijke Oceaan. Ze worden gemiddeld 1 tot 10 centimeter lang en zijn grotendeels doorzichtig.
Salpidae vertonen overeenkomsten met kwallen qua uiterlijk en gedrag, maar zijn feitelijk meer gerelateerd aan gewervelden daar ze een Chorda hebben. Een chorda is een holle zenuwbuis. Deze chorda is zeer stevig, maar toch buigzaam. De chorda is de voorloper van de ruggenwervel en loopt over de gehele lengte van het dier.
De salpidae zijn doorzichtig en hebben de vorm van een ton. Ze verplaatsen zich door water uit te pompen en als ze klein zijn kan men ze verwarren met stukjes plastic. Grotere zou men voor kwallen kunnen aanzien. Maar wees gerust, ze zijn totaal ongevaarlijk. Ze verplaatsen zich in kettingvorm, zoals de processierupsen en die ketting kan tot tien meter lang zijn hoewel het langste exemplaar nooit langer is dan 10 centimeter.
Ze steken niet en vallen niet aan. Wel zijn ze heel frêle en sterven als ze slechts enkele seconden uit het water zijn. Ze zijn wel heel nuttig want ze eten plankton en houden op die manier de zee schoon. Daarom zijn ze nu langs de kust van de Middellandse Zee opgedoken, omdat de hitte het fitoplakton heeft doen toenemen. Salpidae is een familie van in zee levende manteldieren, behorend tot de klasse Thaliacea. Het is de enige familie uit de orde Salpida.
